Ont- Worden

Over loslaten, thuiskomen en opnieuw geboren worden.

Soms kijk ik terug op de afgelopen jaren en denk ik: wat een fucking reis was/ is me dat ( tot nu toe ;-)!

Een reis waarin ik stukje bij beetje ben ont-wórden.

Losgekomen van wie ik dacht te moeten zijn.

Vroeger was ik de succesvolle kapster met personeel, een volle agenda, veel geld, vakanties en aanzien. Ik coachte kappers, gaf les, werkte dag en in mijn hoofd ook nog in de nacht.

Van buitenaf leek het perfect. Vanbinnen voelde ik hoe geleefd ik werd, stress, lichamelijke klachten ,slapeloze nachten, 10 stappen vooruit in mijn gedachten van wat er allemaal mis zou kunnen gaan en vooral niet durven gelukkig zijn en niet kunnen leven en genieten wist ik niet hoe dat moest.

Tot het niet meer ging.

Mijn lichaam begon te spreken.

Mijn ziel begon te fluisteren: “Dit klopt niet meer.”

Vanaf dat moment begon ik los te laten.

Eerst kleine dingen: geen zaterdagen meer, minder avonden werken, alleen nog doen wat echt klopte. Afspraken met vrienden en familei annuleren en steeds meer voor mezelf kiezen.

Later grotere stappen: stoppen met lesgeven, personeel loslaten, zaak loslaten, vrijheid kiezen....

Twee jaar geleden sprong ik helemaal.

Ik liet het oude werkleven, de gouden kooi, achter me en koos volledig dit werk.

Maar ook daarin moest ik zoeken naar mijn manier.

Zoveel methodes geleerd, zoveel lagen doorleefd…

tot alles samenviel in wat ik nu voel: de zuivere aanwezigheid waarin alles mag zijn.

Het pad naar mezelf

De voorbije twee jaar waren intens.

Een voortdurende reis naar binnen:

Wie ben ik, los van alle rollen?

Niet als kapster, moeder, ondernemer, dochter of vriendin.

maar gewoon als bewustzijn in een lichaam dat wil voelen.

Ik kwam mezelf tegen in de diepste lagen.Ik heb trauma’s losgelaten, niet alleen van dit leven,maar ook van vorige generaties. Ik heb collectieve pijn aangekeken, oude verhalen doorleefd.En ja, het was soms eenzaam, zwaar, confronterend.

Ik heb verlies gevoeld, verraad, bedrog. Meer dan twee derde van mijn huwelijk bleek niet wat ik dacht.Ik heb afscheid moeten nemen van het leven dat ik kende, en tegelijk de moeder, de vrouw en de ziel in mezelf opnieuw leren omarmen.

Ik heb mijn plek gezocht en nog steeds als ondernemer, als vrouw, als mens.

Wat is succes nu eigenlijk? Is het veel aanbieden, veel verdienen, veel zichtbaar zijn?

Of is het trouw blijven aan wat écht stroomt, zelfs als dat minder voorspelbaar is? Is geluk alles kunnen kopen wat dat hartje verlangt ? En genieten doe je dat alleen als je eens vakantie hebt?

De ziel die wil ervaren

Ik heb geleerd dat mijn ziel hier is om te ervaren. Om te voelen, te transformeren, telkens opnieuw te sterven en geboren te worden. Niet één keer, maar telkens weer.

Dat is mijn pad. En ik leer het te volgen, zonder verzet. En met de nodige ups en downs! Soms verlies ik ook mijn rust en vertrouwen ik blijf er alleen niet meer in hangen.

Ik weet niet altijd waar het naartoe gaat. Ik heb nog geen huis, geen zicht op een praktijk, geen financiële zekerheid. En toch…ik heb innerlijke rust, vertrouwen.

Een zachte verbinding met het leven zelf.

Ik leef niet meer in mijn hoofd. Ik observeer, ik voel, ik laat los. En als ik toch weer eens meega in mijn hoofd, dan weet de weg terug naar binnen, telkens opnieuw!

En dat is de grootste rijkdom die er is!

Wat het mij echt heeft gebracht

Als ik eerlijk terugkijk, heeft dit pad ( tot nu toe) mij niet alleen rust en bewustzijn gebracht

het heeft me teruggebracht bij het leven zelf.

Ik voel me vrij.

Niet omdat alles perfect is,

maar omdat ik mezelf niet meer hoef te bewijzen.

Ik leef niet meer voor goedkeuring of zekerheid.

Ik leef omdat ik lééf.

Ik kan genieten, en van zoveel eenvoud!

Ik ervaar diepte. Ik voel het leven intenser, zowel liefde als pijn, vreugde alsverlies.

Alles is voller, echter, ruwer, krachtig maar ook zachter.

Ik ben niet meer bang voor de diepte. Ik weet dat daar de wijsheid woont.

Ik voel verbinding.

Met mezelf, met mijn lichaam, met de natuur, met anderen.

De relaties die ik nu heb, vriendschappen, liefde, samenwerking zijn puur, eerlijk en open.

Er is ruimte voor alles wat leeft. Er is ruimte om gewoon mezelf te zijn.

Ik heb vertrouwen. Zelfs als ik het niet weet.

Zelfs als het nog niet duidelijk is waar ik ga wonen, hoe het zal lopen,

of wat het volgende hoofdstuk brengt.

Ik vertrouw. Ik weet dat het leven altijd voor mij werkt,

zelfs wanneer het me uitdaagt.

Soms ben ik dat vertrouwen kwijt, maar dan weet ik dat ik weer wat mag doorleven, doorvoelen. Of dat er nog belemmeringen in de weg zitten. En die zijn er nog steeds, op verschillende vlakken. Ik heb nog lang het licht niet gevonden. Maar ik weet wel dat ik in stapjes groei.

En misschien is dat wel het mooiste van alles:

ik voel me gedragen. Door iets groters. Door het leven zelf, dat me telkens opnieuw zacht bij de hand neemt en fluistert.

Ik heb mijn hele leven verlangd naar wat ik NU voel, leef en ervaar. Ik kon er nooit de vinger opleggen. Ik voelde dat er meer was, meer diepgang moest zijn, meer verbinding meer intensiteit, zoektocht naar avontuur.

Ik wist niet goed wat ik bedoelde. Maar zo ervaar het leven nu wel!Ik weet dat ik niks MOET en gewoon mag zijn. En daar ben ik nog zoekende in. Maar de weg er naar toe is juist dat avontuur waar ik altijd naar zocht. De intensiteit van alle gevoelens geeft mij het gevoel dat ik echt leef! En daardoor zijn mijn verbindingen op een dieper niveau.

🤍 Tot slot

Ik weet niet waar dit pad mij nog zal brengen.

Maar ik weet dat ik toegewijd ben aan het leven.

Aan het voelen.

Aan het blijven ont-wórden,

tot alleen waarheid overblijft.

Dat is voor mij Pure Presence.

Dat is thuiskomen.

Telkens opnieuw.

En misschien voel jij dat ook

dat er méér is dan wat je nu leeft.

Dat er iets in jou verlangt naar avontuur, naar intensiteit, naar diepgang.

Naar echt léven.

Naar thuiskomen in jezelf.

Of juist naar meer rust, minder in je hoofd leven, meer vertrouwen, niet altijd 10 stappen vooruit denken. Maar aanwezig zijn; Bij jezelf, bij je kinderen, bij je familie , je vrienden. Leven in het nu.

Vrij van angsten en zorgen...

Misschien weet je niet waar te beginnen,

en is dat precies de uitnodiging.

Om even stil te vallen.

Om te zakken in het veld,

je energie te voeden,

en te voelen wat er al leeft in jou.

Daar begint alles.

🤍